Metody programowe w obszarze usuwania danych z nośników polegają na nadpisaniu każdego obszaru dysku nowymi danymi zgodnie z  konkretnym, ustalonym wzorcem. Nadpisywanie tego typu odbywa się jednorazowo lub w kilku powtórzeniach. Liczba kroków, typ operacji oraz wzorzec nadpisania tworzą definicję algorytmu (metodę) kasowania.

Algorytm Petera Gutmanna wymusza nadpisywanie nośnika magnetycznego aż w 35 przebiegach wzorcami opisującymi zasady kodowania informacji na dysku twardym MFM/RLL.  Obecnie rzadko używa się tego algorytmu, gdyż uważany jest po prostu za przestarzały. Został opracowany w czasach, kiedy dyski cechowała niewielka pojemność a programy do kasowania danych działały tylko w zapisanym obszarze, a ścieżki zapisu danych na talerzach twardych dysków były szersze niż głowice. W dzisiejszych czasach dyski mają już spore pojemności a ścieżki zapisu danych na twardych dyskach odpowiadają wielkości głowic. Z tego względu współczesne, nowoczesne programy do niszczenia danych działają skutecznie już po pierwszym przebiegu, nadpisując całą powierzchnię. Jak podaje PC World - wielokrotne nadpisywanie danych algorytmem Petera Gutmanna w dzisiejszych czasach to po prostu strata czasu - nadpisanie 500GB dysku trwałoby ponad 10 dni! W nowoczesnych dyskach stosowaną obecnie techniką kodowania jest PRML (Partial Response Maximum Likelihood), przez co niektóre z przebiegów w algorytmie Gutmanna są zbędne lub nadmiarowe.
Mimo swej czasochłonności, zdarza się że międzynarodowe korporacje w swoich wewnętrznych regulacjach posiadają zapisy o obowiązkowym usuwaniu danych własnie tym algorytmem, dlatego spora częsc producentów oprogramowania umożliwia klientom skorzystanie również z tej metody usuwania zbędnych danych.

Pełny opis algorytmu Gutmanna znajdziesz w dokumencie Secure Deletion of Data from Magnetic and Solid-State Memory.

Żródło: PC World